ตอนที่ 2 : อยุติธรรมกลบกลืนผืนป่า…วันที่แม่จากลา ไม่หวนคืน
โดย : ศูนย์ข้อมูล มูลนิธิผสานวัฒนธรรม
ไม่มีใครบนโลกใบนี้จะสามารถหยั่งวัดได้ถึงความอาดูรสุดแสน ในวินาทีที่เขาเห็นด้วยตาของตนเองว่า… พระองค์น้อยที่เคยให้แม่สวมใส่ติดตัวไว้ ตกหล่นอยู่ ณ ที่แห่งนั้น ที่ซึ่งอยู่ท่ามกลางซากไหม้ของเศษเนื้อมนุษย์ ที่ซึ่งมีเพียงบางส่วนเหลือรอดจากการถูกเผาไหม้ ท่ามกลางขดลวด ซากยางรถยนตร์และหัวกะโหลกของแม่…ในครานั้น ชายหนุ่มยังไม่อาจล่วงรู้ ว่าซากร่างไร้วิญญาณของมารดาที่ตกเป็นเหยื่อความอำมหิต ย่อมมิใช่ทั้งปฐมบทและปัจฉิมบทที่ดำรงอยู่บนผืนป่าแห่งนี้มายาวนาน เพราะตราบใดที่แสงฉานของกระบวนการยุติธรรมยังไม่สามารถสาดส่องมาถึงหรือขับไล่ความโหดร้ายนี้ให้พ้นไป ตราบนั้น การตายของ ‘บังอร ทองอ่อน’ จึงย่อมมิใช่ทั้งเหยื่อรายแรกและรายสุดท้ายที่ถูกบังคับให้สูญหายและถูกนำร่างมาเผานั่งยางเพื่อหวังทำลายหลักฐานมิให้มีสิ่งใดเหลือรอดโยงใยมาถึงตัวผู้กระทำการ
หมายเหตุ : เนื่องในวันผู้สูญหายสากล (International Day of Enforced Disappearance) มูลนิธิผสานวัฒนธรรม นำเสนอรายงานการลงพื้นที่บันทึกข้อเท็จจริงกรณีมีบุคคลถูกบังคับให้สูญหาย อุ้มฆ่า เผานั่งยาง สังหารผู้คนในบริเวณป่าสงวนกุดจับ อ.บ้านผือและบริเวณใกล้เคียงของ จ.อุดรธานีอันสะท้อนภาพความอำมหิตที่เกิดกับประชาชน โดยในหลายกรณีกฎหมายยังเอื้อมไม่ถึงผู้กระทำผิด
อ่านต่อที่ ตอน 2 รายงานคนหาย วันที่แม่จากลาไม่หวนคืน