บทสัมภาษณ์ผู้เสียหายจากเหตุการณ์ตากใบ ในโอกาสครบรอบ 18 ปี

[:th]ประมาณ 7 โมงเช้ามีคนเข้ามาเป็น 1,000 คนแล้วเพราะว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหน้าบ้านห่างจากบ้านของผมเองประมาณ 450 เมตรใกล้มากไม่ถึง 1 กิโลเมตร ตากใบเป็นเมือง หรืออำเภอที่สงบมาก ไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน

เราก็แปลกใจว่าทำไมได้ยินเสียงตั้งแต่เช้าหลังจากที่ตื่นมา พรรคพวกก็เอ๊ะทำไมไม่ไปดูหรอ พอสุดท้ายได้ยินเสียงทำไมคึกคักจังมันก็แปลก

พอเหตุการณ์แปลกขึ้นมาผมก็อยากรู้อยากเห็นเกิดความคิดว่าอยากรู้อยากเห็นจะทำอย่างไร ก็เลยเดินเข้าไปโดยไม่มีการชักชวนของใครทั้งสิ้น เข้าไปไม่ถึง 5 นาทีเพื่อนที่อยู่ต่างอำเภอไม่เคยเจอกันเป็นปีว่า มาทำอะไรเขาบอกว่าไม่รู้เหมือนกันเขาชวนเข้ามานั่งคุยกันนั่นแหละ นั่งคุยกันตามประสาพรรคพวกที่นานแล้วไม่ได้เจอกัน

แล้วสุดท้ายเขาก็มาดันที่นั่งให้ยืนให้หมดแล้วสุดท้ายไม่ถึง 2 นาทีมีการยิงกันช่วงเช้าประมาณ 8 โมงเศษๆ หลังจากนั้นผมก็ เอ้ย.. ต้องมีการยิงกันด้วยหรอ ผมก็ถอยก่อน

พอถอยเสร็จเหตุการณ์ก็บานปลาย มีพรรคพวกที่ชุมนุมกดดันทางตำรวจเจ้าหน้าที่ ทางเจ้าหน้าที่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรก็ให้ทางผู้ใหญ่บ้านทางอำเภอ ปลัดอำเภอเข้ามาเจรจา แล้วพอหลังจากนั้นผมก็อยากรู้ว่าเหตุการณ์มันเกิดมาจากอะไร เพื่อนที่อยู่ข้างหน้าก็เล่าให้ฟังบอกว่าเป็นการจับตัวของ ชรน. ที่บอกว่าสมคบคิดกับผู้ก่อการร้าย

สุดท้ายก็ถามว่าจริงหรือไม่ เขาบอกว่าไม่จริงคุยไปคุยมาสุดท้ายก็ทางเจ้าหน้าที่ทำอะไรไม่ได้ เพราะว่าฝูงชนที่เข้ามาอย่างน้อย 3,000 คน ที่สภอ. ตากใบ นี่เต็มเลยริมน้ำนี้ไม่ต้องห่วงไม่เห็นปูนเลยมีแต่คนทั้งนั้นเลย มีแต่ประชาชนตาดำๆ อย่างผมนี่แหละไม่มีอะไรสักอย่างไปกันมือเปล่า

มีเด็กน้องๆ สาวๆ มาทำใช้กระดาษแข็งเขียนข้อความโชว์ข้อความ พอสักพักก็มีรถฉีดน้ำดับเพลิงเข้ามา 2 คันพอไม่ถึง 10 นาทีก็มาอีก 2 คันเป็น 4 คันพร้อม แล้วตอนนี้แล้วทางเจ้าหน้าที่ก็ประกาศว่าผู้ใดที่ไม่เกี่ยวข้องให้ออกไปให้หมด ช่วงเวลาประกาศไม่เกิน 2 นาที ก็ฉีดน้ำเลยยังไม่ทันได้ออก

ผมหลีกเลี่ยงกระสุนได้เยอะมากหลังจากนั้นผมก็หนีลงคลองตากใบ ผมไม่รู้ว่าเป็นคนหรือเป็นศพเพราะว่าศพนั้นเยอะมากในคลอง ผมคนในพื้นที่ยังหาทางออกไม่ได้ แล้วคนนอกจะเป็นอย่างไรหมดสิทธิ์

ผมโดนจับผมอยู่ใต้สุดมีอยู่ข้างบนอีก 6 ชั้นผมชั้นแรกรถของผม เขาคิดว่าผมนี่ตายแล้วแกว่าผมเสียแล้ว รถของผมมีแต่ศพผมกินน้ำเลือดหยดเลือดแทนน้ำช่วงกลางคืนดึกมากแล้วก็หิว คือเราไม่ได้กินอะไรเลยช่วงถือศีลอด หลังจากนั้นก็ไปถึงค่ายอิงคยุทธช่วง 2:00 น แล้วผมลงไม่ได้ ผมเดินไม่ได้เขาถีบลงมาศพที่นอนกับผมเต็มเลย ตัวนี้เขียวหมดแล้วเพราะว่าใช้เวลา 8 ชั่วโมงศพก็ทับกันเยอะ ผมตื่นขึ้นมาแล้วเจ้าหน้าที่ที่ค่ายอิงคยุทธลากตัวเอาไปล้างหน้า ผมไปดูหน้าบวมหรือไม่แต่ปากเลอะเลือดหมดเลยกินเลือดศพ

ก็คิดอย่างเดียวว่าขอให้ไปไวๆ ช่วงนั้นไม่ไหวจริงๆ คงจะลืมยากเพราะว่าถ้าเป็นภาษาบ้านๆ เรียกว่าแค้น ตอนนี้ก็ยังมีแผลอยู่แผลที่เกิดจากการที่ดันตัวขึ้นเพื่อที่จะหายใจ คดีตอนนี้เงียบเลยไม่คืบหน้า ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากให้ทางรัฐบาลช่วยดำเนินการเยียวยา

เรื่องนี้ผมคิดว่าการที่เยียวยาอย่างเดียวมันก็ไม่พอ ต้องมีการเยี่ยมเยียน ถามสารทุกข์สุขดิบอย่างต่อเนื่อง แล้วก็อยากให้ดูแลในช่วงที่เขาเจ็บไข้ได้ป่วย บางคนหลังจากเหตุการณ์ตากใบที่ผ่านมานี่ เหมือนผมที่ได้รับผลกระทบจากตากใบตอนนี้ถามว่าสบายดีไหมผมบอกว่าสบายดีแต่แค่ 70% อีก 30% คือผมเกิดอาการโรคเช่นหอบหืดเนื่องจากที่ผมโดนทับมานานๆก็เกิดอาการเหล่านั้นแล้วก็ขาบางส่วนที่โดนทับบางทีก็ไม่รู้สึกอะไรชาไปหมดหลังจาก 18 ปียังมีชาอยู่[:]