15 ประเด็น ในร่าง พรบ. ทรมานอุ้มหายที่ผ่านความเห็นชอบของรัฐสภา รอประกาศในราชกิจจานุเบกษา

1. ให้การกระทำทรมาน การกระทำและลงโทษที่โหดร้าย ไร้มนุษยธรรม และการกระทำให้บุคคลสูญหาย โดยเจ้าหน้าที่รัฐ และผู้ที่เกี่ยวข้องกับเจ้าหน้าที่ เป็นความผิดทางอาญา มีโทษทั้งจำ และปรับ ปากผู้ถูกกระทำเสียชีวิตรับโทษสูงสุด จำคุกตลอดชีวิต ผู้บังคับบัญชาโดยตรง ไม่ป้องกันหรือระงับการกระทำผิด ต้องรับผิดกึ่งหนึ่ง

2. ไม่ให้อ้างสถานการณ์พิเศษใดๆ หรือสถานการณ์ฉุกเฉินอื่นใดมาเป็นเหตุแห่งการอนุญาตให้มีการกระทำความผิดตาม พ.ร.บ.นี้ได้

3. การห้ามผลักดันหรือส่งกลับบุคคล หากมีเหตุให้เชื่อว่าจะถูกกระทำทรมาน กระทำการที่โหดร้าย ไร้มนุษยธรรม หรือย่ำศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ หรือกระทำให้บุคคลสูญหายเมื่อถูกส่งกลับประเทศ

4. การบัญญัติให้ผู้เสียหายครอบคลุมถึง สามีภริยา บุพการี ผู้สืบสันดาน ผู้ซึ่งอยู่กินกันฉันสามีภริยา ผู้อุปการะและผู้อยู่ในอุปการะ

5. ​ตั้งคณะกรรมการ ซึ่งมาจากหน่วยงานรัฐ 8 คน และผู้ทรงคุณวุฒิด้านต่างๆ ที่ผ่านการสรรหา 9 คน เพื่อติดตามตรวจข้อเท็จจริงการกระทำความผิดตาม พ.ร.บ.นี้ 

6. เมื่อมีการจับกุมและควบคุมตัวบุคคลจะต้องมีการบันทึกภาพและเสียงต่อเนื่องขณะจับกุม และระหว่างการควบคุมตัวและต้องแจ้งให้พนักงานอัยการและพนักงานฝ่ายปกครองในท้องที่นั้นๆ ทราบโดยทันที

7. ​เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบในการควบคุมตัวบุคคลจะต้องลงบันทึกการจับกุมซึ่งเป็นข้อมูลอัตลักษณ์ตัวตนบุคคล วัน เวลา สถานที่จับและปล่อยตัว รวมทั้งข้อมูลเจ้าหน้าที่ผู้ออกคำสั่งจับกุม

8. ให้เปิดเผยข้อมูลของผู้ถูกจับกุม หากไม่เปิดเผยขอให้ศาลไต่สวนได้ เพื่อยุติการทรมานหรือปฏิบัติไร้มนุษยธรรมและเยียวยาความเสียหายเบื้องต้น

9. สามีภริยา บุพการี ผู้สืบสันดาน และผู้อยู่ในอุปการะ ผู้แทนหรือทนายความ คณะกรรมการหรือคณะอนุกรรมการตาม พ.ร.บ.นี้ มีสิทธิเข้าถึงข้อมูลและขอให้เจ้าหน้าที่เปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับผู้ถูกควบคุมตัวได้

10. สามีภริยา คู่ชีวิต บุพการี ผู้สืบสันดาน และผู้อยู่ในอุปการะ สามารถร้องศาลกรณีรับทราบข้อมูลการกระทำความผิดตาม พ.ร.บ.นี้ เพื่อให้ศาลมีคำสั่งยุติการกระทำดังกล่าว หรือถ้าไม่มีเหตุจำเป็นให้ปล่อยตัวผู้ถูกควบคุมตัว รวมทั้งให้ได้พบญาติ ผู้ไว้วางใจ และทนายความ และต้องได้รับการรักษาทั้งทางร่างกายและจิตใจ

11. ให้ความผิดฐานการกระทำความผิดตามกฎหมายนี้มีอายุความ20 ปี จะไม่นับอายุความจนว่าจะทราบชะตากรรม

12. นอกจากพนักงานสอบสวน (ตำรวจ) แล้ว ให้ DSI พนักงานอัยการ หรือพนักงานฝ่ายปกครองมีอำนาจในการสอบสวนได้ และมีหน้าที่แจ้งสิทธิให้แก่ผู้เสียหายในการเรียกค่าสินไหมทดแทนเบื้องต้นจากการถูกกระทำตาม พ.ร.บ. นี้

13. การกระทำให้บุคคลสูญหายจะต้องมีการสืบสวนจนกระทั่งมีหลักฐานเชื่อได้ว่าบุคคลดังกล่าวถึงแก่ความตาย หรือทราบชะตากรรม รวมไปถึงสืบสวนจนทราบรายละเอียดการกระทำความผิดและตัวผู้กระทำผิด

14. ​แม้ผู้กระทำความผิดเป็นทหารกระทำผิดตาม พ.ร.บ.นี้จะต้องขึ้นศาลยุติธรรม ศาลทุจริตประพฤติมิชอบเป็นศาลพิจารณาคดีความผิดตามพรบ. ฉบับนี้

15. คุ้มครองผู้ร้องเรียนโดยสุจริต ทั้งผู้พบเห็นหรือทราบการกระทำความผิดตาม พรบ. ฉบับนี้ ไม่ต้องรับผิดทั้งทางแพ่ง ทางอาญาและทางวินัย