คู่มือการแสวงหาการชดเชย ให้แก่ผู้รอดชีวิตจากการทรมาน โดย The Redress Trust

การทรมานเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนที่ร้ายแรงและเป็นอาชญกรรมสากล ห้ามไม่ให้มีการทรมานอย่างเด็ดขาดไม่ว่าในสถานการณ์ใด ๆ ภายใต้กฎหมายระหว่างประเทศ การห้ามทรมานอย่างเด็ดขาดระบุไว้ในรัฐธรรมนูญของหลายประเทศทั่วโลก แต่การทรมานและการปฏิบัติหรือการลงโทษอื่น ๆ ที่โหดร้าย ไร้มนุษยธรรม หรือที่ย่ำยีศักดิ์ศรียังคงเกิดขึ้นในหลายประเทศอย่างเป็นปกติ และเราทุกคนต้องร่วมกันยุติการทรมานให้หมดสิ้นไป

คู่มือนี้จัดพิมพ์ขึ้นเป็นภาษาอังกฤษโดย The Redress Trust โดยจัดแปลและพิมพ์เป็นภาษาไทยด้วยการสนับสนุนของ Association for the Prevention of Torture (APT) คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งประเทศไทย โดยทุนสนับสนุนจากสถานทูตสวิสเซอร์แลนด์ประจำประเทศไทย การจัดแปลและพิมพ์คู่มือฉบับนี้เป็นส่วนหนึ่งของการรณรงค์ในวันต่อต้านการทรมานสากลวันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2550 เพื่อร่วมกันยุติการทรมานทั่วโลก โดยมีจุดประสงค์เพื่อตอบคำถามหลักๆ ที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับการทรมานที่สัมพันธ์กับเจ้าพนักงานของรัฐ

คู่มือนี้ให้ข้อมูลและเป็นหลักปฏิบัติต่อเจ้าพนักงานของรัฐ ว่าจะสามารถยุติการทรมานได้อย่างไรในการปฏิบัติหน้าที่ประจำวันพวกเขา เจ้าพนักงานของรัฐที่กลายเป็นผู้ปฏิบัติต้องอยู่กับผู้ถูกคุมขังอย่างจำเจทุกเมื่อเชื่อวัน ทั้งนี้เจ้าพนักงานของรัฐนั้นหมายถึง เจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบ นอกเครื่องแบบ ตำรวจ เจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์ หน่วยข่าวกรอง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย และอัยการ

เจ้าพนักงานของรัฐ เช่น ตำรวจที่มีหน้าที่รับผิดชอบในการรักษาความสงบเรียบร้อย หน้าที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือการปกป้องคุ้มครองสิทธิมนุษยชนและเคารพต่อสิทธิส่วนบุคคล อย่างไรก็ดีพวกเขาก็ต้องต่อสู้กับอาชญกรรมและการกระทำที่ผิดกฎหมาย ซึ่งตรงนี้ทำให้พวกเขาตกอยู่ในภาวะสุ่มเสี่ยงที่จะละเมิดสิทธิมนุษยชนต่อบุคคลได้ ตัวอย่างคือการใช้กำลังอาวุธ การใช้วิธีการนอกกฎหมาย ซึ่งอาจจะเป็นการทรมาน เพื่อให้ได้คำสารภาพ หรือข้อมูลจากผู้ต้องสงสัยในระหว่างการสืบสวนสอบสวนคดีอาชญกรรม ความขัดแย้งเกิดขึ้นระหว่างการรักษาไว้ซึ่งกฎหมายและอีกด้านหนึ่งต้องเคารพสิทธิมนุษยชน เจ้าพนักงานของรัฐที่ได้รับการฝึกฝนและสามารถปฏิบัติหน้าที่ด้วยการเคารพหลักสิทธิมนุษยชนจึงเป็นสิ่งที่สำคัญในการปกป้องรักษาความสงบเรียบร้อยไว้ได้และในขณะเดียวกันก็ให้การคุ้มครองสิทธิของประชาชนได้