เรื่องสั้น มิตรภาพข้ามชาติ ผลงานน้องน้ำขิง ณวรา คงขจรเกียรติม.1 โรงเรียนเซ็นโยบางนา รางวัลที่3upupgradetutor

เรื่องสั้น มิตรภาพข้ามชาติ ผลงานน้องน้ำขิง ณวรา คงขจรเกียรติม.1 โรงเรียนเซ็นโยบางนา รางวัลที่3upupgradetutor

มิตรภาพข้ามชาติ….~ namkingnk
*มิตรภาพข้ามชาติ*คืออะไรแม่บ้านพม่ามาทำงานแล้วรู้จักกะคุนนหนู กทม.หรอ?!? ไม่ใช่เรื่องมันมีอยู่ว่าาาาา….

ทุกคนคงจะรู้จัก penfriend ยามว่าง “ปริม” เป้นเด้กที่ผลการเรียนอยู่ในเกณฑ์ดี เป้นเด้กดี ปริมชอบเขียน จดหมาย เขียนถึงไคก้อไม่รู้อยากให้เขาตอบกลับมาเหมือนที่เทอดูการ์ตูน ความหวังเล็กๆของเทอไม่เคยสำเร็จแต่แล้ววันหนึ่งไม่เคยมีไคส่งกลับมาเรยเฮ้อ….. เธอได้เขียนจดหมายเป้นภาษาอังกฤษ ส่งให้ที่อยู่หนึ่งในฟิลิปปินส์ เธอรอคอยจดหมายที่จะส่งกละบมาทุกวันทั้งๆทีรู้ว่าเมื่อก่อน..เธอไม่ค่อยเก่งอังกฤษสักเท่าไรแล้วคงเขียนประโยคผิดเยอะ.. ..แต่ทำไม!! ปริมถึงมีความมั่นใจที่จะส่งไป เพราะว่าปริมไปเรียนเพิ่มเติมอังกฤษจาก upupgradetutorไง (ปริมฝากบอกว่า “บ่องตง!!! เรียนง่ายมากกกกก พี่จิ๊งก้อใจดี เมื่อก่อนเหมือนต้องผจญภัยในป่าอังกฤษทั้วประเทศ ทั่วโลก จักรวาลลลลโ ดยไม่มีวิธีเอาตัวรอด…((ก๊ากๆ เวอร์จิง)) ตอนนี้รู้หมดแล้วล่ะ เย้ๆ “) อะแฮ่มๆเข้าเรื่องความหวังของปริมเริ่มลดน้อยลงจนเริ่มจะถอดใจ….

“ติ้งต้องตะด้องๆๆ” เสียงกริ่งหน้าบ้าน ปริมรีบวิ่งเข้าไปดู ไปเซ็นต์รับจดหมาย แล้วขึ้นมาบนห้องด้วยความตื่นเต้น เพร่ะหน้าซองนั้น เขียนจากประเทศฟิลิปินส์ เธอแกะจดหมายออกพร้อมกับอ่าน “My name is Janny and I’m your new panfriend.I’m from Philipines 🙂 I have a good news for you next week on summer.I’ll go toThailand. see u at **** airport at***pm. write soon Best wishes, Janny. ปริมอ้าปากค้างไม่อยากจะเชื่อ!!!ทุกอย่างก้อเป้นไปอย่างปรกติดี ปริมและJannyก้อเป้นเพื่อนสนิทกันมากๆเลยด้วย ทั้งสองคนเป้นเด้กดีช่วยเหลือกันตลอด….

แต่แล้ววันหนึ่ง ปริมได้ไปเจอกับเพื่อนใหม่ชื่อ “เนย” ปริมสนใจเนยเป้นพิเศษ ไม่รู้ว่าทำไม ปริมเริ่มให้ความสำคัญกับJannyน้อยลงทุกๆวัน,… สุดท้ายJannyก้อไปถามปริมตรงๆว่า “ไม่รักเราแล้วหรอ เราทำอะไรให้เทอโกรธหรือป่าง งั้นเราขอโทษนะ” แทนที่ปริมจะคุยกับJannyดีๆแต่กลับตะโกนด่าต่างๆนานากลางห้อง เอาเนยมาเปรียบเทียบกับJanny ด่าJannyด้วยเสียงดังๆ Jannyอายมากจึงวิ่งหนีไปร้องไห้ที่ห้องน้ำ(Jannyแคร์เพื่อนมากมาย((เหมือนนู๋เบย)) ) ร้องไห้ฟู่มฟาย แล้วเดินกลับห้องแทนทีเพื่อนๆตะมาปลอบกลับหัวเราะเยาะ และนินทามากมายๆ Jannyยิ่งเสียใจมากคิดจะไปปรึกษาคุนครู ขณะที่เทอลงบันไดเทอได้ทรุดลง “คะโรม โครม โครม กุ๊กกั๊กๆ” เสียงอะไรกัน ปริมรับวิ่งมาดูเห้นJannyทรุดอยู่ที่พักบันได…สลบอยู่ (ร้องไห้หนักๆแบบ สะอื้นๆแล้วมันหมดแรง) ปริมยืนดูร่างJannyพร้อมกะบพูดว่า”Janny เค้าขอโทษๆๆๆ คืนดีกันนะ เค้าผิดไปแล้ว” จากนั้นปริมก้อเข้าไปกอดJannyและพาJanyไปห้องพยาบาลจากนั้นJan…… **กริ๊งงงง ตื่นได้แล้วเช้าแล้วเช้าแล้ว~ เด๋วไปสายๆๆ~** เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น *ตื่นได้แล้วลูกกกกก* ปริมตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าทุกๆอย่างที่เทอเห้นเป้นแค่ความฝัน..?!? ปริมพูดขึ้นว่า “Jannyทุกอย่างคือความฝัน… ยังไงมิตรภาพของเรายังมีอยู่นะ.. ถึงจะเป้นแค่ความฝันเป้นแค่เวลาสั้นๆ แต่ฉันรักเทอนะ :-)มิตรภาพของเราจะไม่มีวันตายแน่นอน ฉันอยากให้มันเป้นจริงเหลือเกินหากมันเป้นเรื่องจริงฉันสัญญาว่าจะไม่ทำให้เทอเสียใจอีกแล้วนะJanny….

“ปริมลุกจากเตียงและพบว่าจดหมายของJannyอยู่ใต้หมอนของเทอ?!?!? ณ ร.ร.AbC ปริมเดินเข้าโรงเรียนอย่างเต็มไปด้วยความหวังว่าJannyจะโผล่มาหาเทอ….. “เฮ้ออออออ ปริมเอ้ยๆทุกอย่างเเค่ความฝันหยุดบ้าสักที. ไอ้ติ้งต๋อง” ปริมพูดกับตัวเอง -ปริมมมมมมม!!!- ฮ่ะะะะะะ Jannyหรอ ทะเทอๆๆ ไม่ใช่ความฝัน~~ ปริมรีบหันหลังมาแล้วพบว่า…. ” อ้าวปริม แหม่วันนี้มาสายเชียวนะ” เนยพูด “ทะๆๆๆ เทอชื่อเนยหรอ?!?” อ้าววววว. ก้อใช่น่ะสิ ทำไมอ่ะ” “Jannyๆๆอยู่ไหน” ปริมพูดด้วยความตื่นเต้นนนน ..อ่อ นังJannyอ่ะหรอกลับฟิลิปปินส์ไปแหละล่ะ เทอมีอะไรหรือป่าว??..เนยพูด :ปาวๆแค่ถามเฉยๆ: ปริมพูดด้วยความเศร้า หลังเลิกเรียนปริมรีบโทรศัพท์หาJannyด้วยความกะวนกะวาย “ตุ๊ดๆๆๆ เลขหมายที่ท่านเรียดไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้… Sorry…” Jannyปิดเครื่องหรอ?!? หลายยยยยปีต่อมา(หลายปีจิงๆนะ:-)) เนยและปริมก้อต้องแยกย้ายต่างคนต่างทำงาน (วัยทำงานแว้ว) เนยไปเป้นพนักงานบริษัทธรรมดาๆคนหนึ่ง ส่วนปริมก้อกลายเป้นนักเขียนนิยายเรื่องดังมากมายๆ เทอได้เดินทางไปทั่วโลกเพื่อค้นหาไอเดียใหม่ๆในการทำนิยายเรื่องใหม่ๆ โดยเฉพาะฟิลิปปินส์ ไม่ต้องถามว่าทำไมเทออยากไป เทออยากจะไปหาเพื่อนรักของเทอน่ะสิ….. Jannyไปฟิลิปปินส์บ่อยมากจนรู้จักคนในประเทศพม่าที่ไปอาศัยที่ฟิลิปปินส์ คนนั้นชื่อ”มา” ขอเรียกสั้นๆว่า””มา”” ทั้งสองเป้นเพื่อนร่วมเดินทางกันในฟิลิปปินส์. แพรได้แนะนำเพื่อนให้ปริมรู้จักตั้งหลายต่อหลายคน แต่ไม่มีไคเลยที่มีชื่อว่า”Janny” เทอยังรอคอยเพื่อนคนนี้เสมอแต่แล้ววันหนึ่ง แพร ก้อได้แนะนำปริมให้รู้จักกับJannyที่แรกปริมก้อจำไม่ได้แต่ไม่รู้ว่าทำไมปริมถูกชะตากับคนนี้เหลือเกินทั้งทีใจเทอคิดเพียงว่าคนนี้ไม่ใช่Jannyแน่ชื่อแค่ซ้ำ ทั้ง ปริม,มา,Jannyได้เป้นเพื่อนสนิทกันมากกกกก

แล้ววันหนึ่งเมื่อทั้ง3ได้ถามสาระทุกสุกดิบกัน ปริมก้อได้ทราบว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเทอคือJannyที่เทอตามหามานานแสนนาน ทั้งสามดีใจมากส่วนปริมก้อจะย้ายมาอยู่ฟิลิปปินส์ และสัญญาว่าจะรักกันตลอดไป….. สุดท้ายขอฝากเพลงนี้ไว้นะฮ่ะ…. ~มีสักกี่คน ที่คอยรับฟัง ในยามผิดพลั้ง ไม่ทิ้งกันไป คอยให้คำปรึกษา แม้เวลาที่เราท้อใจ ใครคนไหน ให้กันอย่างนี้ มีสักกี่คน ที่คอยพูดคุย ให้เราเปิดใจ ได้ทุกเรื่องราว ความผูกพัน วันนั้น เปลี่ยนฉันและเธอเป็นคำว่าเรา เป็นความหมายของคำว่าเพื่อน มิตรภาพ ของเราจะยังงดงาม อยู่ในใจ เธอและฉัน ไม่มีเปลี่ยนไป * จดคำว่าเพื่อนในใจ จนวันสุดท้ายของเรา ขอสัญญาไว้ต่อกัน ด้วยหัวใจ จดคำว่าเพื่อนในใจจากกันไปไกล แค่ไหน แต่จะกลับมาพบกันใหม่…ด้วยมิตรภาพ~ =ของไคก้อไม่รู้…?! ((สุดท้าย จิงๆแล้ว อยากจะบอกทุกคนว่า”อีกไม่กีปีเราก้อจะเป้นอาเซียนอย่างแท้จิงแล้วล่ะ เพื่อนๆได้ฝึกภาษาอะไรไว้บ้างแล้ว….?? ต้องรีบฝึกเพราะอีกไม่นานเราจะเข้าสู่AECแล้ว แต่เชื่อว่าทุกคนที่เข้าigมาคงได้รับความรู้จาก upupgradetutorแล้วอย่างแนะนอนนนนนน เย้!! ))